Profesor Tamara Trojanowska kieruje polonistyką na Wydziale Literatur i Języków Słowiańskich Uniwersytetu Torontońskiego od 1998 roku. Jest absolwentką Uniwersytetu Jagiellońskiego (M.A.) oraz Torontońskiego (Ph.D.). Wykładała na Uniwersytecie Jagiellońskim, Wilfrid Laurier (w Waterloo) i York, a także kierowała polonistyką na Uniwersytecie Chicagowskim.
W Toronto profesor Trojanowska prowadzi kursy z literatury i kultury polskiej na poziomie licencjatu oraz studiów magisterskich i doktoranckich, a także podyplomowe kursy z teorii teatru w Centrum Dramatu, Teatru i Performatyki. Nadzoruje też nauczanie języka polskiego. W ciągu ostatnich piętnastu lat rozwinęła program licencjatu i rozbudowała wyjątkowo prężne na tym kontynencie studia podyplomowe, które ze stopniem magistra ukończyło dotychczas pięcioro studentów, a z tytułem doktora dwóch. W 2013 dołączą do tego grona dwie magistrantki i dwie doktorantki. Pozostałych troje doktorantów jest na etapie pisania swoich prac. Wszyscy jej studenci biorą udział w kanadyjskich i międzynarodowych konferencjach, a wielu z nich ma na swoim koncie liczące się publikacje. Troje z nich zredagowało wspólnie z profesor Trojanowską tom esejów Private Encounters, Public Affairs: New Perspectives on Polish Culture (New York: PIASA, 2011).
Praca naukowa profesor Trojanowskiej dotyczy głównie dyskursów nowoczesności i ponowoczesności, kwestii tożsamości oraz wspólnoty, współczesnego teatru i dramatu. Jej publikacje w tym zakresie ukazują się w Polsce, Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i Anglii. Obecnie zaangażowana jest w trzy projekty naukowe, z których jeden, już na ukończeniu (A History of Polish Literature and Culture: New Perspectives on the 20th and 21st Centuries), jest owocem międzynarodowej współpracy z naukowcami z Polski, Europy i Stanów Zjednoczonych. Inny, Polonistyka po amerykańsku. Badania nad literaturą polską w Ameryce Północnej (1990-2005), zredagowany wspólnie z kolegami z Polski i Stanów Zjednoczonych, ukazał się w 2005 roku nakładem Instytutu Badań Literackich PAN. Profesor Trojanowska jest członkiem wielu organizacji slawistycznych i teatrologicznych oraz kolegiów redakcyjnych kilku pism, w tym krakowskich Didaskaliów i Tekstów Drugich, katowickiego Postscriptum, brytyjskiego Polish Theatre Perspective i redagowanego przez Ewę Thompson Sarmatian Review.
W latach 2001-2006 i 2007-2008 kierowała całością studiów podyplomowych na Wydziale Języków i Literatur Słowiańskich, a w latach 2008-12 była dyrektorem teatrologii w University College. Otrzymała kilka nagród i wyróżnień: kilkakrotnie Dean’s Excellence Award, Wyróżnienie Centrum Języka Polskiego i Kultury Polskiej dla Cudzoziemców “Polonicum” na Uniwersytecie Warszawskim za propagowanie kultury polskiej za granicą (2006), subwencję z Fundacji Kościuszkowskiej i Columbia University Harriman Institute (wraz ze współredaktorami) na opublikowanie wspomnianej już książki (2004) i Chicago Humanities Institute Fellowship (1997-98).
Poza aktywnością akademicką profesor Trojanowska organizuje wykłady gościnne, promocje książek i sympozja naukowe, które wspierane są przez Komitet oraz inne organizacje polonijne. Jednym z najważniejszych sukcesów jej programu w tym względzie była międzynarodowa konferencja “In Search of (Creative) Diversity: New Perspectives in Polish Literary and Cultural Studies Abroad”, która odbyła się w 2006 roku, a następnie przerodziła się w stałą inicjatywę podejmowaną co dwa lata przez różne ośrodki uniwersyteckie. W 2008 roku konferencja odbyła się w Indiana University w Bloomington, w 2010 w University of Michigan w Ann Arbor, w 2012 w University of Illinois w Chicago, a w 2014 będzie miała swoją edycję w Ohio University. Przyjeżdzają na nią teraz zarówno literaturoznawcy, kulturoznawcy, jak i historycy i politolodzy.
Pomimo licznych problemów finansowych, polonistyka na Uniwersytecie Torontońskim jest w fazie niezwykle dynamicznego rozwoju, o którym świadczą jej niezwykle bogata oferta programowa, ilość studentów, żywotność programu podyplomowego i działalność naukowa. Ponieważ profesor Trojanowska ma zapewnioną profesurę (tenure), możemy oczekiwać kontynuacji jej wysiłków. Jako reprezentant Polonii kanadyjskiej, nasz Komitet poczuwa się do odpowiedzialności za zapewnienie polonistyce trwałego wsparcia finansowego, by mogła w pełni realizować swój potencjał edukacyjny, badawczy i promocyjny.
